пышана

сын. жерг. Бейшара, сорлы, пұшайман. Пыш-пышқа болмаса жанға сая бермейтін п ы ш а н а байқұстар әртүрлі күңкіл шығара бастады (Қ.Ысқақ, Тұйық, 70). Өңшең п ы ш а н а байқұстар жұтынып қойып бір-бірін аңдысқан (Қ.Ысқақов, Қараорман, 55).